ગુજરાતી સાહિત્યની સુપ્રસિદ્ધ પંક્તિઓ

 ગુજરાતી સાહિત્યની સુપ્રસિદ્ધ પંક્તિઓ 

 

 

• “ કંઈ લાખો નિરાશામાં અમર આશા છુપાઈ છે”. – મણીલાલ ત્રિવેદી

• “ કે હીન જન્મે નવ હીન માનવ, કે હીન કર્મે કરી હીન માનવે” – ઉમાશંકર જોશી

• “ જેહના ભાગ્યમાં જે સમે જે લખ્યું તેહને તે સમે જ પહોચે”- નરસિંહ મહેતા

• “ હું માનવી માનવ થાઉં તો ઘણું.”- સુંદરમ્

• “ જ્યાં જ્યાં વસે એક ગુજરાતી , ત્યાં ત્યાં સદાકાળ ગુજરાત”- ખબરદાર

• “ ચલમન મુંબઈનગરી , જોવા પુચ્છ વિનાની મગરી”.- નિરંજન ભગત

• “ પ્રિયે ! સ્પર્શ કરું હું ? અધિકાર જરા નથી ”- કાન્ત

• “ સૌન્દર્યો પામતા પહેલા સૌદર્ય બનવું પડે.”- કલાપી

• “ ભોમિયા વિના મારે ભણવા’તા ડુંગરા ”- ઉમાશંકર જોશી

• “ શમેના વેરથી વેર, ટળેના પાપ પાપથી “- સ્નેહરશ્મિ

• “ હા પસ્તાવો વિપુલ ઝરણું સ્વર્ગથી ઉતર્યું છે,પાપી તેમાં ડૂબકી દઈને પુણ્યશાળી બને છે.”- કલાપી

• “ મંગલ મંદિર ખોલો દયામય મંગલ મંદિર ખોલો.”- નરસિંહરાવ દિવેટિયા

• “ જનની જોડ સખી નહી જડે રે લોલ”- કવિ બોટાદકર

• “ વિશાળે જગ વિસ્તરે નથી એક માનવી, પશુ છે,પંખી છે વનોની છે વનસ્પતિ ”- ઉમાશંકર જોશી

• “ ગુજારે જે શિરે તારે ,જગતનો નાથ તે સહેજે, ગણ્યું જે પ્યારુએ અતિ પ્યારૂં ગણે લેજે”- બાલાશંકર કંથારિયા

• “પરથમ પ્રણામ મારા માતાજીને કહેજો”– રા.વિ.પાઠક

• “છેલ્લો કટોરો આ ઝેરનો પી જાજો બાપુ સાગર પીનારા અંજલિ નવ ઢોળજો બાપુ”- ઝવેરચંદ મેઘાણી

• “ હરિનો મારગ છે, શૂરાનો નહિ કાયરનું કામ જોને ”- પ્રિતમદાસ

• “ મેરૂ તો ડગે રે જેના મનનો ડગે, મારને ભાંગી રે પડે ભરમાંડ રે ”- ગંગાસતી

• “ આજ અંધાર ખુશબો ભર્યો લાગતો,આજ સૌરભ ભરી રાત સારી ”- પ્રહલાદ પારેખ

• “ જાગને જીવડાં, ગાની ટુ ગીતડાં બ્રહ્મ કેરાં”- નર્મદ

• “ વૈષ્ણવજનતો તેને રે કહીએ જે પીળ પરાઈ જાણે રે”- નરસિંહ મહેતા

• “ ભાષાને શું વળગે ભૂર ? જે રણમાં જીતે તે શૂર ”- અખો

• “ રામ રમકડું જડિયુંરે રાણાજી મને રામ રમકડું જડિયું ”- મીરાબાઈ

• “ એક મૂરખને એવી ટેવ, પથ્થર એટલા પૂજે દેવ. ”- અખો

• “ મારી આંખે કંકુના સૂરજ આથમ્યા”- રાવજી પટેલ

• “ જ્યાં જ્યાં નજર મારી ઠરે યાદી ભરી ત્યાં આપની ”- કવિ કલાપી

• “ યા હોમ કરીને પડો,ફતેહ છે આગે ”- નર્મદ

• “ ઘટમાં ઘોડા થનગને , આતમ વીંઝે પાંખ,અણ દીઠેલી ભોમ પર , યૌવનમાંડે આંખ”-ઝવેરચંદ મેઘાણી

• “ સ્વર્ણ અક્ષરે લખશે કવિઓ યશગાથા ગુજરાતની, આ ગુણવંતી ગુજરાતની,જય જય ગરવી ગુજરાત ”- રમેશ ગુપ્તા

• “ જય જય ગરવી ગુજરાત, દીપે અરુણ પ્રભાત ”- કવિ નર્મદ

• “ જીવન અંજલિ થાજો, મારું જીવન અંજલી થાજો ”- કરસનદાસ માણેક

• “ હણોના પાપીને દ્વિગુણ બનશે પાપ જગના, લડો પાપો સામે, અડગ દિલના ગુપ્ત બળથી”- સુન્દરમ

• “ પ્રેમળ જ્યોતિ તારો દાખવી, મુજ જીવનપંથ ઉજાળો ”- નરસિહરાવ દિવેટિયા

• “ ખોબો ભરીને અમે એટલું હસ્યા, કે કૂવો ભરીને અમે રોઈ પડ્યા”- જગદીશ જોશી

• “ તારી આંખનો અફીણી, તારા બોલનો બંધાણી, તારા રૂપનો પૂનમનો પાગલ એકલો રે”- વેણીભાઈ પુરોહિત

• “ વ્યક્તિ મટી બનું હું વિશ્વમાનવી”- ઉમાશંકર જોશી

• “ અસત્યો માંહેથી પ્રભુ પરમ સત્યે તું લઇ જા ”- ન્હાનાલાલ

• “ આટલાં ફૂલો નીચે ને આટલાં લાંબો સમય ગાંધી કદી સૂતો ન’તો ”- હરીન્દ્ર દવે

• “ નથી જાણ્યું અમારે પંથ શી આફત ખડી છે, ખબર છે એટલી કે માતની હાકલ પડી છે ”- ઝવેરચંદ મેઘાણી

• “ ઊંચી નીચી ફર્યા કરે જીવનની ઘટમાળા,ભરતી એની ઓટ છે, ઓટ પછી જુવાળ ”- સ્નેહરશ્મિ

• “ માનવ ન થઇ શક્યો તો એ ઈશ્વર બની ગયો, જે કઈ બની ગયો એ બરાબર બની ગયો ”- ‘ આદીલ’ મનસુરી

• “ જગતના સહુ કડીઓમાં સ્નેહની સર્વથી વડી” – સુન્દરમ

• “ કશું જ મારા હાથમાં નથી, મારા હાથ પણ મારા હાથમાં નથી ”- લાભશંકર ઠાકર

• “ માણસ ઈશ્વરથી ખવાઈ ગયો છે, માણસ પુસ્તકોથી ખવાઈ ગયો છે, માણસ ઈચ્છાઓથી ખવાઈ ગયો છે. ”- લાભશંકર ઠાકર

• “ સ્વતંત્ર પ્રકૃતિ તમામ, એક જ માનવી કાં ગુલામ ? ”- ઉમાશંકર જોશી

• “ ભૂલો ભલે બીજું બધું, મા-બાપનેભૂલશો નહીં,અગણિત છે ઉપકાર એના એહ વિસરશો ”- પુનીત મહારાજ

• “ જ્યાં સુધી ગુજરાતી ભાષાને ગૌરવ નહી મળે ત્યાં સુધી પાઘડી નહિ પહેરૂં ”- કવિ પ્રેમાનંદ

• “ મને એ જોઇને હસવું હજારોવાર આવે છે,પ્રભુ તારાં બનાવેલા આજે તને બનાવે છે”- હરજી લવજી દામાણી ‘ શયદા’

• “ જ્યાં જ્યાં વસે એક ગુજરાતી, ત્યાં ત્યાં સદાકાળ ગુજરાત- અરદેસર ખબરદાર

• “ ભલું થયું ભાંગી જંજાળ,સુખે ભજીશું શ્રીગોપાળ”- નરસિહ મહેતા

• “મળતાં મળી ગઈ મોઘેરી ગુજરાત ગુજરાત મોરી મોરી રે….”- ઉમાશંકર જોશી

• “ કલા છે ભોજયમીઠી તે ભોક્તા વિણ કલા નહિ” – કલાપી

• “ જળ કમળ છોડી જા રે બાળા …”- નરસિંહ મહેતા

• “ આજની ઘડી રળીયામણી રે …….”- નરસિંહ મહેતા

• “ અંતરની એરણ પર કોની પડે હથોડી ચેતનરૂપ?” – સુન્દરમ

• “ એક જ દે ચિનગારી, મહાનલ !” – હરિહર ભટ્ટ

• “ જીગરનો યાર જુદો તો બધી સંસાર જુદો છે, બધા સંસારથી એ યાર બેદરકાર જુદો છે” – બાલાશંકર કંથારિયા

• “ દિવસો જુદાઈના જાય છે, એ જશે જરૂર મિલન સુધી” – ગની દહીવાલા

• “ જ્યારે પ્રણયની જગમાં શરૂઆત થઇ હશે, ત્યારે પ્રથમ ગઝલની રજૂઆત થઇ હશે” – આદીલ મન્સૂરી

• “ તમારા અહી આજ પગલાં થવાના, ચમનમાં બધાને ખબર થઇ ગઈ છે” – ગનીદહીવાલા

• “સિંહને શાસ્ત્ર શા? વીરને મૃત્યુ શા?” – નાનાલાલ

• “ પૃથ્વી સમું નહિ બેસણું, આભ સમું નહિ છત્ર” – ઉશનસ

• “પ્રેમને કારણો સાથે સંબંધ નથી” – કલાપી

• “ ઘડિયાળના કાંટા પર હાફ્યાં કરે સમય” – મનોજ ખંડેરિયા

• “એ સોળ વરસની છોરી સરવરિયેથી જલ ભરતી તોય એની મટકી રહેતી કોરી” – પ્રિયકાંત મણિયાર

• “ફૂલ કહે ભમરાને ભમરો વાત કહે ગુંજનમાં” – હરીન્દ્ર દવે

• “ કદાચ કાલે હું નહિ હોઉં…કાલે સુરજ ઉગે તો કહેજો…” – સુરેશ જોશી

• “ પકડો કલામને કોઈ પળે એમ પણ બને, આ હાથ આખેઆખો બળે એમ પણ બને” – મનોજ ખંડેરિયા

• “ત્રણ વાના મુજને મળ્યા, હૈયું, મસ્તક, હાથ બહુ દઈ દીધું નાથ ! ચોથું નથી માંગવું” –ઉમાશંકર જોશી

 

ગુજરાતી સાહિત્યની જાણીતી પંક્તિઓ અને તેના કવિ

 

1). જ્યાં જ્યાં વસે એક ગુજરાતી ત્યાં ત્યાં સદાકાળ ગુજરાત : કવિ ખબરદાર

2). જય જય ગરવી ગુજરાત, દીપે અરૂણું પ્રભાત : કવિ નર્મદ

3). યા હોમ કરીને પડો, ફતેહ છે આગે. : કવિ નર્મદ

 

4). ઊંચી નીચી ફર્યા કરે જીવનની ઘટમાળ, ભરતી અને ઓટ છે, ઓટ પછી જુવાળ. : સ્નેહરશ્મિ

5). સ્વર્ણ અક્ષરે લખશે કવિઓ, યશગાથા ગુજરાતની, આ ગુણવંતી ગુજરાતની જય જય ગરવી ગુજરાત : રમેશ ગુપ્તા

6). હા! પસ્તાવો વિપુલ ઝરણું સ્વર્ગથી ઉતર્યું છે. પાપી તેમાં ડૂબકી દઈને પુણ્યશાળી બને છે. : કવિ કલાપી

7). જ્યાં જ્યાં નજર મારી ઠરે યાદી ભરે ત્યાં આપની : કવિ કલાપી

8). સૌદર્ય વેડફી દેતા ના ના સુંદરતા મળે, સૌદર્ય પામવા માટે સુંદર બનવું પડે : કલાપી   

9). સ્વતંત્ર પ્રકૃતિ તમામ, એક જ માનવી કાં ગુલામ ? : ઉમાશંકર જોશી

10). વ્યક્તિ મટી બનું હું વિશ્વમાનવી : ઉમાશંકર જોશી

11). વૈષ્ણવજન તો તેને રે કહીએ જે પીડ પરાઈ જાણે રે. : નરસિંહ મહેતા

12). મંગલ મંદિર ખોલો, દયામય મંડલ મંદિર ખોલો : નરસિંહરાવ દિવેટિયા

13). પ્રેમળ જ્યોતિ તારો દાખવી, મુજ જીવનપંથ ઉજાળ : નરસિંહરાવ દિવેટિયા

14). ભાષાને શું વળગે ભૂર ? જે રણમાં જીતે તે શૂર. : અખો

15). એક મૂરખને એવિ ટેવ, પથ્થર એટલા પૂજે દેવ : અખો  

16). હું માનવી માનવ થાઉં તો ઘણું : સુંદરમ

17). જગતની સહુ કડીઓમાં સ્નેહની સર્વથી વડી. : સુંદરમ

18). હણોના પાપીને દ્વીગુણ બનશે પાપ જગના, લડો પાપો સામે, અડગ દિલના ગુપ્ત બળથી : સુંદરમ

19). શ્યામ રંગ સમીપે ન જાવું : દયારામ

20). પાન લીલું જોયુંને તમે યાદ આવ્યા : હરિન્દ્ર દવે

21). કહેવું છે કેટલું ને જરા પણ સમય નથી. શબ્દો ઘણા બધા છે અને કોઈ લચ નથી. : હરિન્દ્ર દવે

22). મારી આંખે કંકુના સુરજ સાથમ્યા : રાવજી પટેલ

23). કઈ લાખો નિરાશામાં અમર આશા છુપાઈ છે. : મણિલાલ દ્વિવેદી

24). રામ રમકડું જડિયું રે રાણાજી મને રામ રમકડું જડિયું : મીરાંબાઈ

25). મેરે તો ગિરધર ગોપાલ દૂસરો ન કોઈ : મીરાંબાઈ

26). ઘટમાં ઘોડા થનગને, આતમ વીંઝે પાંખ, અણદીઠેલી ભોમ પર, યૌવન માંડે આંખ : ઝવેરછંદ મેઘાણી

27). છેલ્લો કટોરો ઝેરનો આ પી જજો બાપુ, સાગર પીનારા અંજલી નવ ઢોળજો બાપુ. : ઝવેરચંદ મેઘાણી

28). રાજ મને લાગ્યો કસુંબીનો રંગ : ઝવેરચંદ મેઘાણી

29). જીવન અંજલી થાજો, મારૂ જીવન અંજલી થાજો : કરસનદાસ માણેક

30). ખોબો ભરીને અમે એટલુ હસ્યા, કે કૂવો ભરીને અમે રોઈ પડ્યા : જગદીશ જોશી

31). તારા આંખનો અફીણી, તારા બોલનો બંધાણી, તારા રૂપની પુનમનો પાગલ એકલો રે.. : વેણિભાઈ પૂરોહિત

32). ભૂલો ભલે બીજું બધુ, માં બાપને ભૂલશો નહીં, અગણિત છે ઉપકાર એના એહ વિસરશો નહીં. : પુનિત મહારાજ

32). જગતમાં સો ઝેરોમાં સૌથી કાતિલ વેરનું : બાલમુકુંદ દવે

33). માણસ ઈશ્વરથી ખવાઇ ગયો છે, માણસ પુસ્તકોથી ખવાઇ ગયો છે. માણસ ઈચ્છાઓથી ખવાઇ ગયો છે : લાભશંકર ઠાકર

34). કશું જ મારા હાથમાં નથી, મારા હાથ પણ મારા હાથમાં નથી. : લાભશંકર ઠાકર

35). માણસ ન થઈ શક્યો તો એ ઈશ્વર બની ગયો, જે કઈ બની ગયો એ બરાબર બની ગયો : આદિલ મનસુરી

34). મને જિંદગી ને મરણની ખબર છે, કબર પર ફૂલો ને ફૂલો પર કબર છે. : જયંત પાઠક

35). આટલા ફૂલો નીચે ને આટલો લાંબો સમય, ગાંધી કદી સૂતો ન’તો : હસમુખ પાઠક

36). મને એ જોઈને હસવું હજારો વાર આવે છે, પ્રભુ! તારા બનાવેલા તને આજે બનાવે છે. : હેમંત દેસાઇ

37). અસત્યો માંહેથી પ્રભુ પરમ સત્યે તું લઈ જા. : ન્હાનાલાલ

38). સિંહને શસ્ત્ર શા ! અને વીરને મૃત્યુ શાં ? : ન્હાનાલાલ

39). જનનીની જોડ સખી નહિ જડે રે લોલ : બોટાદકર